|
Deel 5
Die donderdag arriveerde een pakketje voor Juliën op zijn werk. Juliën herkende direct de enveloppe die eraan was bevestigd. Met licht bevende handen opende Juliën de envelop en las was er op de brief stond: "Bezorg dit pakket om 20.00 uur op de Rue de la Submission no. 14" Zou dat het adres van Madame Julia zijn? Zou hij iets bij Madame Julia zelf moeten afleveren? Hij kon het zich niet voorstellen. Maar naarmate de dag verstreek werd Juliën's overtuiging, dat hij vanavond naar het huis van Madame Julia ging steeds sterker.
Om precies acht uur klopte Juliën aan bij het huis op nummer 14. Het bleef stil. Juliën wachtte. Juist op het moment dat hij zijn hand naar de klopper bracht om nogmaals aan te kloppen, werd de deur opengedaan. Een donkere vrouw, gekleed in een zwarte jurk deed open. Juliën was teleurgesteld, maar die teleurstelling verdween al gauw toen hij de vrouw beter bekeek. Ze was bijzonder aantrekkelijk. Ze sommeerde Juliën om binnen te komen, deed de deur achter hem dicht en ging hem voor naar een kamer. Aan de rechterkant van de kamer was een open haard, die zachtjes brandde. Ervoor lag een diep donkerbruin kleed. De linkermuur werd bijna geheel in beslag genomen door een grote spiegel. Verder stond er weinig in de kamer. Een sofa, een salontafel en - vlak voor Juliën - een rechte stoel. "Zo, dus ze hebben jou gestuurd", sprak de vrouw, terwijl ze het pakketje aanpakte. Juliën knikte. "Dan moesten we maar eens kijken, of ze het goede hebben geleverd", ging de vrouw verder. "Kleed je maar uit en ga op die stoel zitten". Juliën aarzelde. Heel even overwoog hij om te weigeren en weg te lopen. De vrouw bemerkte zijn aarzeling en zei "Uitkleden, zei ik. Ik ben zo terug." Ze voegde de daad bij het woord en verliet de kamer.
Aan de andere kant van de spiegel sloeg Madame Julia het tafereel gade. Ze genoot van zo veel gehoorzaamheid. De vrouw was nu naast Haar komen staan en maakte het pakje open. Bewonderend bekeek Ze het setje, dat erin zat. Madame Julia glimlachte. Terwijl aan de andere kant van de spiegel Juliën zich uitkleedde en op de stoel ging zitten, kleedde de vrouw zich om. Ze pakte de zweep, die op tafel lag en vroeg Madame Julia hoe het stond. Na een goedkeurende blik, liep Ze terug naar de kamer, waar Juliën alweer licht opgewonden op Haar zat te wachten.
Juliën zag Haar binnenkomen en voelde zijn opwinding toenemen. De vrouw ging voor hem staan en keek hem indringend aan. Juliën sloeg zijn ogen neer. "Ga voor de spiegel staan", beval de vrouw hem. Juliën deed wat hem gezegd werd. De vrouw liep langzaam om hem heen, om schuin achter hem te blijven staan. Ze haalde de zweep liefkozend door Haar hand. Madame Julia likte zich de lippen. Ongegeneerd liet Zij Haar blik over het naakte lichaam van Juliën glijden. Even was Ze jaloers op de vrouw in de andere kamer. Maar nee, Haar tijd kwam nog...
"Wat vind je ervan?" vroeg de vrouw Juliën. "eehhh... mooi", stamelde Juliën wat onzeker. Voor hij het wist, gaf de vrouw hem een rake tik op zijn bil met de zweep. "Wat mooi?", beet Ze hem toe. "Mooi, mevrouw" zei Juliën zacht. "O, dat dacht ik ook." De vrouw liep langzaam om Juliën heen en kwam aan de andere kant achter hem staan. "En verder?". Pats. Daar kwam de zweep venijnig op zijn andere bil terecht. "Het staat U erg goed, mevrouw", sprak Juliën. Ondanks de spanning, het onbekende deed de charmeur in hem van zich spreken. "Het maakt U nog aantrekkelijker, mevrouw". De vrouw lachte. De erotische dreiging, die uit Haar hele houding sprak deed Juliën huiveren. Met Haar zweep streelde Ze zijn groeiende geslacht. Juliën hield zijn adem in.
Madame Julia keek gefascineerd toe. Onwillekeurig verdween Haar hand onder Haar rok in Haar slip. Het was lang geleden, dat een dergelijke sessie Haar zo had opgewonden en tevreden liet Zij Haar vingers dwalen.
"Dus jij vindt dit wel mooi?". "Ja, mevrouw", zei Juliën zacht. "Sta jij jezelf hier soms een beetje op te geilen?" vroeg Ze, de zweep nog steeds op zijn erectie. "U ziet er ook zo opwindend uit", zei Juliën. "Jij zou maar wat graag nu met mij naar bed willen, hè?", vroeg de vrouw. Juliën knikte. De vrouw tikte zachtjes tegen zijn ballen en zei: "Daar zou Jij heel veel voor doen, hè?". Juliën knikte weer. "Ja, mevrouw", zei hij zacht. "Op je knieën!". Juliën knielde. De vrouw kwam precies voor hem staan en boog zich iets naar hem toe. "Wat ben Jij dan?", vroeg ze. "Ik.. ik weet het niet, mevrouw", stamelde Juliën. De zweep landde op zijn rug. "Weet je dat niet?". Weer kwam de zweep op zijn rug terecht. "Je bent een slet", sprak de vrouw. "Ja mevrouw", zei Juliën. Voor de derde keer kwam de zweep op de nu warme rug van Juliën terecht. "Zeg het", siste de vrouw. "Ik ben een slet", zei Juliën. Weer de zweep. "Wat voor slet?", vroeg de vrouw. "Ik ben een geile slet, mevrouw", zei Juliën bijna fluisterend. "Je mag mijn voeten kussen". Juliën boog zich diep voorover en kuste de zwarte laarzen van de vrouw. Een nieuwe opwinding maakte zich van hem meester. De vrouw liep om hem heen en kwam achter hem staan. Met Haar voet streelde Ze zijn billen en ballen. Juliën kreunde diep. Aan de andere kant van de spiegel kreunde Madame Julia zachtjes, terwijl Ze met halfgesloten ogen klaarkwam. "Je kunt je aankleden en vertrekken", zei de vrouw terwijl Ze de kamer verliet.
Juliën ging direct naar huis, de opwinding gierde nog door zijn lichaam en hij was blij dat Jacqueline nog wakker bleek te zijn...
wordt vervolgd........
|
Naar deel 6
